BID-CARTAS DE AQUEUPIA - LETEROJ EL AKEIO 14-2022-1120

Elkorajn salutojn! Hodiaŭ, la 20-a de novembro 2011-a, dimanĉo, mi finis la revizion de la jena teksto. Temas pri unu alia el la leteroj, kiujn mi publikigis celante, interalie, la diskonigon de AMIKARO DE ONKLO BIDAO. Ĝia enhavo estis publikigita pere de la 2-a paĝo de la 16-a numero de AMEN!, kies dato estas la 2-a de septembro 2002-a: “Saudações, caros amigos e amigas! É um enorme prazer participar deste importante encontro de Esperanto — a Primeira Plantoaria Esperantista de Niterói — que marca o começo de uma profícua fase dos trabalhos do Esperanto em nossa região. Eu disse “nossa região”, porque eu também sou niteroiense. Esta reunião significa para mim, que eu absolutamente não perdi tempo, quando, há mais de cinquenta anos, eu comecei o aprendizado do Esperanto, esperando contribuir para a expansão da paz no seio de nossa sofredora grande família — a Humanidade. Talvez muitos ainda plenamente descrêem do sucesso do Esperanto, porque a língua inglesa avassaladoramente se expande pelo mundo. Mas não nos esqueçamos, que também o latim, também o francês, e muitas outras no passado assim se expandiram. Mas os impérios, que deram “vida” a essas línguas, “pereceram”, carregando-as “para o túmulo”. O Esperanto é sustentado pelo mais potente reino — o reino, que decide qual o país, em e durante que tempo, dominará os demais. Estejam, portanto, certos: quando todos os terrenos impérios constatarem, que eles são, por sua vez, regidos por Aquele Potente Reino, eles desistirão do domínio sobre os outros países e o Esperanto será universalmente adotado como instrumento de confraternização mundial, como a “Língua da Paz”. E esse dia vem muito mais rapidamente do que podem imaginar.” Jen ĝia versio en Esperanto: “Salutojn, karaj geamikoj! Estas grandega plezuro partopreni ĉi tiun gravan E-renkontiĝon — la Unua Niteroja Esperantista Deĵoraro — kiu markas la komencon de nova fruktodona fazo de la Esperantaj laboroj en nia regiono. Mi diris “nia regiono”, ĉar mi ankaŭ estas niterojano. Ĉi tiu kunveno signifas por mi, ke mi tute ne perdis tempon, kiam antaŭ pli ol kvindek jaroj mi komencis la lernadon de Esperanto, esperante kontribui por la disvastigo de la paco en la sino de nia suferanta granda familio — la Homaro. Eble multaj ankoraŭ plene malkreas je la sukceso de Esperanto, ĉar la angla lingvo furore disvastiĝas tra la mondo. Sed oni ne forgesu, ke ankaŭ la latina, ankaŭ la franca, kaj multaj aliaj en la pasinteco, furoris. Sed la imperioj, kiuj donis “vivon” al tiuj lingvoj “pereis”, kunportante ilin “al la tombo”. Esperanto estas subtenata de la plej potenca regno — la regno, kiu decidas pri kiu lando, en kaj dum kiu tempo, regos super la aliaj. Do estu certaj: post kiam ĉiuj surteraj imperioj konstatos, ke ili estas siavice regataj de Tiu Potenca Regno, ili rezignos je la regado de aliaj landoj kaj Esperanto estos universale adoptata kiel ilo de tutmonda kunfratiĝo, kiel la “Lingvo de Paco”. Kaj tiu tago venas multe pli rapide ol vi povas imagi.” Ĉi tiu kaj aliaj miaj mesaĝoj estas en la retejoj: http://esperanto.com/ http://pt.lernu.net/index.php http://onklobidao.blogspot.com/ Fratece, Alcebíades (Onklo Bidao).